Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Wilfred
Kent iemand het, en wat vind je ervan?
Zelf heb ik twee cd`s van deze dames, en ben er wel van gecharmeerd.
Groet
Wilfred
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Hoi Wilfred,
Uiteraard! De Magnolia zusjes (die geen zusjes zijn) hebben een welbekende Cajunette-band. Aardige band, maar dan ook weer niet echt iets voor in m'n persoonlijke top 10… Ze spelen in elk geval zeer goed en mooi, maar de zangpartijen zijn naar mijn smaak soms een beetje te afgeborsteld.
'k Heb een beetje hetzelfde probleem ook met the Savoy-Doucet band (waar “Magnolia Sister” Ann Savoy ook bijhoord). Met o.m. Marc Savoy en Michael Doucet erbij, loopt deze band over van talent, maar de zang is toch iets minder naar m’n gevoel (eender wie van hen de zang voor z’n rekening neemt)… Van the Magnolia Sisters heb ‘k ook 2 cd’s (de 2 eerste) en de 3de (“Après Faire Le Boogie-Woogieâ€Â) heb ik een hele tijd geleden “gewonnen†op e-bay. Maar ‘k vrees dat ofwel de postbode of de douanier ook Cajun-fan is, ofwel dat de vorige eigenaar er toch geen afstand van kan doen…
Yves
Hallo Yves,
Toch vind ik de meerstemmige zangpartijen wel wat hebben.
Ook heb ik nog een Beau Soleil cd , waarop Michael Doucet de zang voor zijn rekening neemt, daar kan ik wel wat van je verhaal in terug vinden.
Maar welke bands, met niet afgeborstelde zangpartijen staan er dan wel in je top 10?
Wilfred
Oei! Moeilijke vraag…
Om het me een beetje makkelijker te maken zal ‘k me beperken tot nog actieve Cajun bands… In willekeurige volgorde zou ’k er op ‘t eerste gedacht zeker Ray Abshire (met o.m. de schitterende fiddler-zanger Courtney Granger), Balfa Toujours, T-Salé, Pine Leaf Boys (met Wilson Savoy, zoon van …), Lost Bayou Ramblers, Cory McCauley and his Evangeline Aces, Belton Richard (nog steeds uitstekend!), Sundown Playboys (idem), Steve Riley & the Mamou Playboys (z’n mindere nummers achterwege gelaten), Bruce Daigrepont (misschien ook wel wat afgeborsteld, maar toch een uitstekende singer-songwriter-accordionist), Kevin Naquin & the Ossun Playboys, Paul Daigle… Oeps! 'k Zit al aan 12 (en ben eigenlijk nog heel wat uitstekende Cajun-bands “vergeten”)…
Maar zelfs deze ongelooflijk prachtige bands kunnen volgens mij nog moeilijk raken aan de helaas niet meer zo actieve (of in leven zijnde) legendes zoals: Nathan Abshire, Balfa Brothers, Lawrence Walker, Adam Hebert (is hij nog actief of enkel hier en daar als special guest?), Iry LeJeune, Eddie LeJeune, Aldus Roger, Austin Pitre, Octa Clark & Hector Duhon, Touchets, Shirley Bergeron, DL Menard (komt hij ooit nog eens naar Europa optreden?), Amédé Ardoin (volgens mij pure cajun; ook al wordt hij eerder onder Creole of Zydeco geklasseerd omdat hij zwart was), etc…
The Hackberry Ramblers zijn onsterfelijke legendes (sedert 1933) die ook nog actief zijn. Van hen is de zang niet afgeborsteld, maar wel een beetje letterlijk afgeschuurd, wat je een 90-plusser moeilijk kwalijk kan nemen… Hun enthousiasme is wel nog enorm aanstekelijk!!!
Yves
Zo Yves, dat is een flinke lijst.
Ik ken maar, pak weg, de helft van de bands die je opsomt.
Er is dus nog heel wat luisterwerk te verrichten, maar dat is wel een mooi vooruitzicht.
Al luisterend probeer ik er achter te komen of ik nu een bepaalde band/artiest goed vind, of juist een bepaalde stijl van spelen.
Er moet , voor mij althans, iets in het nummer zitten wat me direct aanspreekt, en dat laat zich moeilijk in woorden omschrijven.
Een aantal nummers waar ik momenteel veel naar luister zijn o.a.
Donnez moi mon chapeau gespeeld door Ambrose Thibodeaux
king pin special - Balfa Toujours
het hartverscheurende Alida door Aldus Roger.
De absolute topper op dit moment is Eddie Lejeune met cadjin de church point.
Ik verta er geen woord van, maar er zit zoveel emotie in dit nummer, dat alle aanwezige lichaamsbeharing spontaan rechtop gaat staan als ik er naar luister.
Erg aangenaam dus.
Wilfred
Yves, Wilfred en andere,
Ik heb in dit onderwerp Charivari nog niet gelezen.
Van de tegenwoordige bands vind ik ze niet echt geborsteld.
Daar is nog geen schoonmaakdienst in de buurt geweest.
Belangrijk in deze is volgens mij Mitchell Reed.
Tasso, Mamou Prairie Band, Charivari ….
Hij verdient misschien wel de Nobel-prijs voor traditionele Cajun-muziek.
Maar er zijn er natuurlijk veel meer, zoals Yves al schreef.
Die ga ik niet allemaal herhalen, want er is zoveel.
Ron
Hallo Ron,
Het is me gelukt om wat te beluisteren van Tasso, ik had er nooit van gehoord, maar ik kom dan ook nog maar net kijken in de cajun wereld.
Leuk om op deze manier het een en ander te leren kennen.
Wat me opvalt bij Tasso is het erg “ouderwetse” harmonica geluid, als je dat zo mag noemen.
Wilfred
Inderdaad heel mooie nummers die je opnoemt, Wilfred.
“Cajun from Church Point” (ook bekend door the Balfa Brothers als “Je Suis Content d'Etre Un Cajun”) is eigenlijk een naar het Cajun (zowel tekst als muziek) vertaalde versie van het door Merle Hagard geschreven Country-nummer “Okie From Muskogee” .
Yves
